این تحقیق به منظور بررسی وضعیت مدیریت تغذیه و خوراک‌دهی پرواربندی‌های صنعتی گوساله استان مرکزی و مقایسه آن با وضعیت مطلوب اجرا شد. ابتدا 10 درصد از واحدهای صنعتی پرواربندی گوساله استان، براساس روش نمونه‌گیری طبقه بندی شده تصادفی انتخاب شد. سپس بر اساس ظرفیت و امکانات موجود، به سه طبقه کوچک (ظرفیت زیر 100 رأس)، متوسط (ظرفیت 100 تا 200 رأس) و بزرگ (ظرفیت بالای 200 رأس) تقسیم شدند. با مراجعه به محل واحدها و تکمیل پرسشنامه‌هایی که حاوی اطلاعات مربوط به شاخص‌های مهم تغذیه‌ای و تولیدی بود، وضعیت تغذیه، خوراک‌دهی و فراسنجه‌های تولیدی هر واحد متناسب با شرایط و گروه‌های دامی آن مشخص گردید. به منظور برآورد احتیاجات غذایی دام‌ها از جداول NRC گاوهای گوشتی سال 2000 استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها توسط نرم افزار آماری SPSS ، در قالب طرح کاملا تصادفی نامتعادل و مقایسه میانگین‌ها به روش دانکن و آزمون t جفت شده انجام شد. نتایج نشان داد که تفاوت بین میانگین مقادیر مصرف شده و مورد نیاز به ازای هر رأس در روز برای دو گروه گوساله‌های اصیل و دورگ از نظر کیلوگرم ماده خشک مصرفی برابر (086/2 و 33/0)، مگا کالری انرژی خالص نگهداری برابر (94/5 و 12/6) و مگا کالری انرژی خالص رشد برابر (67/4 و 02/4)، گرم پروتئین خام برابر (86/76 و 11/102)، گرم کلسیم برابر (89/23 و 39/10) و گرم فسفر برابر (51/18 و 65/14) بود
)