مروری بر عوامل مؤثر بر شاخص‌های تولید مثلی و جوجه‌درآوری در مزارع شترمرغ مولد

نوع مقاله : مقاله آموزشی ، پژوهشی

نویسندگان

1 بخش تحقیقات علوم دامی تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران

2 کارشناس معاونت بهبود تولیدات دامی سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان

چکیده

شترمرغ‌‌های مولد را می‌توان به صورت گله‌ای و یا در خانواده‌‌های 3، 5، 8 یا 10 تایی نگهداری ‌نمود. در حالیکه غالب‌ترین شکل نگهداری مولدین به صورت خانواده سه تایی (تریو) شامل یک نر و دو ماده است. اقلیم و شرایط آب و هوایی منطقه تاثیر مستقیم بر عملکرد تولیدمثلی شترمرغ‌های مولد دارند و لذا در هنگام انتخاب مکان مزرعه شترمرغ مولد، عامل وزش باد و همچنین مدت و شدت گرما در ماه‌های گرم بایستی مورد توجه قرار گیرند، زیرا می‌توانند مشکلات سوء تغذیه، پَرخواری و کاهش شدید بی نطفگی و تولید تخم در ماه‌های گرم را به دنبال داشته باشد. حداقل مساحت سرانه مناسب شترمرغ‌های مولد در حدود 150 مترمربع است و لذا حداقل مساحت لازم برای قفس یک خانواده شترمرغ مولد 3 تایی،450 مترمربع و حداقل ابعاد پیشنهادی قفس50 × 9 و یا 55 × 2/8 متر است. جمع‌آوری تخم‌ها بلافاصله بعد از گذاشته شدن و نگهداری آنها در شرایط مناسب منجر به جوجه‌درآوری خوب خواهد شد، زیرا تخم شترمرغ به آسانی به باکتری‌ها و قارچ‌ها آلوده می‌شود. تخم‌های شترمرغ پس از جمع‌آوری بهتر است 24 ساعت اول در حالت افقی قرار گیرند تا محل اتاقک هوایی مشخص شود. در طول مدت ذخیره تخم‌ها بهتر است دمای محیط در محدوده 15 تا 20 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 40 تا 60 درصد باشد. دو عامل دستگاه جوجه‌کشی و تکنسین شاغل در جوجه‌کشی نقش تعیین کننده‌ای در میزان جوجه‌درآوری و موفقیت یک مزرعه دارند و باید از سوی مزرعه‌داران با حساسیت و دقت زیاد مورد توجه قرار گیرند.

کلیدواژه‌ها

علوم و فنون دامپروری
دوره 9، شماره 36
آذر 1399
صفحه 37-48

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار