بررسی وضعیت اقتصادی کارخانجات جوجه کشی در استان تهران

نوع مقاله : مقاله آموزشی ، پژوهشی

نویسندگان

عضو هیات علمی موسسه تحقیقات علوم دامی کشور ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

چکیده

در تحقیق حاضر تمامی 36 واحد جوجه کشی استان تهران تحت پوشش قرار گرفت. جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه حضوری و تکمیل پرسشنامه در طی سه سال ثبت شد.کارخانجات بر اساس شاخص جوجه درآوری ، به سه دسته مطلوب ، متوسط و ضعیف دسته بندی و مورد مقایسه قرار گرفت. تعداد دوره های اموزشی تاثیر مثبتی بر افزایش شاخص جوجه دراوری داشت (05/0>p). در گروه ضعیف 76 درصد و در گروه مطلوب 91 درصد منجر به شاخص جوجه دراوری شد. بهبود شاخص تولید جوجه یکروزه در گروه ضعیف با کاهش تلفات جوجه ، همراه ومعنی دار بود(05/0>p). بالاترین درصد هچ به مقدار 5/95 مربوط به زمان انبار داری 3روزه با درجه حرارت 10 و پایین ترین درصد هچ به میزان 71در سن 51 هفتگی مربوط به زمان انبار داری 15 روزه با درجه حرارت 25 بود. در گروههای مختلف سنی و در ظرفیتهای متفاوت نیز اثری در بهبود شاخص جوجه درآوری نداشته است (05/0>p). کم‌ترین هزینه کل به ازاء هر قطعه جوجه برابر با 3352، بیشترین هزینه 9999 و متوسط آن 6453 ریال بود. کمترین فراوانی مربوط به هزینه‌ کل کمتر از 3 هزار ریال و به میزان 78/2 درصد کارخانجات و بیشترین درصد فراوانی مربوط به هزینه‌ کل 5 تا 7 هزار ریال و به میزان 89/63 درصد کارخانجات جوجه کشی بود.
بطور کلی هزینه کل به ازاء هر قطعه جوجه یکروزه در بین 36 کارخانه تفاوت معنی داری داشت (01/0>p). این تفاوت نیز در داخل دسته جات 5 گانه هزینه کل نیز معنی دار بود. (05/0>p).

کلیدواژه‌ها