بررسی عملکرد پروار بزغاله های بومی در دو سن مختلف در مناطق سقز و بانه کردستان

نوع مقاله : مقاله آموزشی ، پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس محقق بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران.

2 دانشجوی مقطع دکتری دانشگاه رازی و مربی پژوهشی، بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران.

3 استادیار پژوهشی موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.

چکیده

به منظور بررسی عملکرد پروار بزغاله های بومی شهرستانهای سقز و بانه، تعداد 120 رأس بزغاله در دو دوره 3 و 5 ماهه و در هر دوره 60 رأس بزغاله از دو شهرستان و دو جنس نر و ماده با سه تکرار و پنج مشاهده در قالب طرح کاملا" تصادفی به روش فاکتوریل2×2×2 به مدت90 روز پروار شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که اثر تیپ شهرستان ها(سقز و بانه) بر روی کل خوراک مصرف شده معنی دار بود(623 در مقابل 598 گرم) ولی بر روی ضریب تبدیل غذائی دو گروه(10 و 1/10) و اضافه وزن روزانه(106 و 96 گرم) معنی دار نبود. اثر جنس بر روی مصرف خوراک در طول پروار و بر روی کل ماده خشک مصرفی معنی دار بود. ولی بر روی ضریب تبدیل غذائی معنی دار نبود. اثر جنس بر روی وزن بدن بزغاله ها از ابتدای آزمایش(8/23 در مقابل 4/20 کیلو گرم) تا آخر پروار(3/31 در مقابل 7/25 کیلو گرم) معنی دار بود. اثر سن پروار (3 و 5 ماهگی) بر میانگین مربعات ماده خشک مصرفی در طول پروار معنی دار بود(903 در مقابل1205 گرم). به طورکلی می توان نتیجه گرفت که سن شروع 5 ماهگی مناسب‌ترین سن برای پروار بزغاله های بومی منطقه می‌باشد.

کلیدواژه‌ها