موسسه تحقیقات علوم دامی کشورعلوم و فنون دامپروری2981-237252120170219Comparision Evaluation Different Dosages of Ethanolic Tarragon Leaf Extract with Antibiotic Growth Promoter on Performance, Biochemistry, Immunity and Cecal Bacterial Load of Ross 308 Broilersبررسی مقایسهایی سطوح مختلف عصاره آبی الکلی برگ گیاه آرتمیزیا با آنتی بیوتیک محرک رشد بر فراسنجه های عملکردی، بیوشیمیایی، ایمنی و جمعیت باکتریایی روده کور در جوجه های گوشتی سویه تجاری راس 30831611377310.22092/aasrj.2017.102274.1017FAمیلاد منافیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایر0000-0002-8067-4739مریم یزدانپورگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایرمهدی هدایتیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایر0000-0002-1649-280XJournal Article20151122In current experiment, to evaluate the consumption effect of two different dosages of ethanolic Tarragon leaf extract on performance, blood parameters, immune response and cecal bacterial population of broilers in comparison with growth promoter antibiotic, 192 day-old Ross 308 broiler chicks, in a completely randomized design manner having 4 treatments, 4 replicate and 12 chicks in each replicate were used. Experimental treatments were: 1) control receiving basal diet; 2) basal diet along with 0.045% Flavomycin growth promoter antibiotic; 3) basal diet along with 0.05% ethanolic Tarragon leaf extract and 4) basal diet along with 0.1% ethanolic Tarragon leaf extract for 42 days. Results showed that addition of ethanolic Tarragon leaf extract had no significant effect on performance, total protein and HDL, but significantly (P<0.05) reduced the serum triglyceride in treatment having 0.1% ethanolic Tarragon leaf extract. The antibody titers against Avian Influanza in 0.05% Tarragon leaf extract had significantly (P<0.05) increased and the 0.1 of Tarragon leaf extract has successfully reduced the cecal bacterial load of E.coli and Salmonella significantly (P<0.05).در این آزمایش به منظور بررسی اثر مصرف عصاره آبی الکلی برگ گیاه آرتیمزیا در دو سطح مختلف بر عملکرد، فراسنجههای خونی، پاسخ ایمنی و جمعیت باکتریهای سکوم جوجههای گوشتی در مقایسه با آنتیبیوتیک محرک رشد، 192 قطعه جوجه گوشتی سویه تجاری راس 308، در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 گروه آزمایشی، 4 تکرار و 12 مشاهده در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفت. گروههای آزمایشی شامل: 1) گروه آزمایشی شاهد دریافتکننده جیره پایه، 2) گروه آزمایشی دریافتکننده جیره پایه به همراه 045/0 درصد آنتیبیوتیک محرک رشد فلاوومایسین، 3) گروه آزمایشی دریافتکننده جیره پایه به همراه 05/0 درصد عصاره آبی الکلی آرتمیزیا و 4) گروه آزمایشی دریافتکننده 1/0 درصد عصاره آبی الکلی آرتمیزیا همراه با جیره پایه که تا 42 روزگی در اختیار جوجهها قرار داده شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد اثر آرتمیزیا بر صفات عملکردی، پروتئین تام و HDL تفاوت معنیداری با سایر گروههای آزمایشی نداشته ولی سبب کاهش معنیدار بر میزان تریگلیسرید سرم خون (05/0P<) گروه آزمایشی 1/0 درصد آرتمیزیا شده، در حالی که تیتر آنفلوانزای گروه دریافتکننده آرتمیزیا 05/0 درصد آرتمیزیا به طور معنیدار افزایش یافته و سطح 1/0 درصد آرتمیزیا در کاهش جمعیت باکتریهای اشریشیاکلی و سالمونلا روده کور به طور معنیدار موثر بوده است. لذا بهرهگیری از سطوح مختلف گیاه دارویی آرتمیزیا با هدف ارتقا سلامت جوجههای گوشتی قابلیت مصرف دارد ولی به عنوان جایگزین کامل، آنتیبیوتیک محرک رشد جهت بهبود صفات عملکردی توصیه نمیشود.موسسه تحقیقات علوم دامی کشورعلوم و فنون دامپروری2981-237252120170219Investigation of buildings and installations situation in broiler farms in Tehran provinceبررسی وضعیت ساختمانها و تأسیسات در پرورش جوجه های گوشتی استان تهران172811377410.22092/aasrj.2017.110132.1062FAاحمد ناجی زوارهعضو هیات علمی موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران0000-0003-3497-2214هوشنگ لطف الهیانعضو هیات علمی موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران0000-0002-6020-4422نادر اسدزادهعضو هیات علمی موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران0000-0002-8176-6918Journal Article20170408For evaluating the effect of buildings, equipment 150 of 890 active broiler farms were selected using random classified sampling with appropriate assignment method. Data collection was taken place in two stages, before and after education. The average benefit per chick in the total farms and in the 5 capacities: 10-25, 25-50, 50-75, 75-100 and above 100 thousands were 2112, 3000, 8180, 1270, -2100 and -1450 Rials respectively. Income of farms with steep-sided constructional type was more than other constructional type farms (p<0.053). The correlation coefficient between reduction of mortalities and education was high (r= 0.61) and significant (p<0.01). In this study, the buildings and installations were classified on the basis of three groups (Group one: barrel vault with old materials and brick, Group two: two sided steep with iron sheet or asbestos cement, Group three: sided-steep with iron sheet or asbestos cement). For the first group, the average benefit in 5 capacities 2235, - 740, 1961, 2416, 3560 and 4211 Rials respectively. FC ratio was 2.78, 1.92, 1.9, 2.35, 2.12 and 2.09 respectively. For the second group, the average benefit per chick in whole poultry farms and in 5 capacities 4515, 1423, 8376, 6525, 7035 and 7325 Rials respectively. Feed conversion ratio was 2.24, 1.99, 2.21, 2.01, 1.9 and 1.89 respectively. For the third group, the average benefit per chick in whole poultry farms and in 5 capacities 855, 1237, 2235, 1211, 4511 and 6211 Rials respectively. Feed conversion ratio was 2.45, 2.23, 2.34, 2.11, 2.35 and 2.08 respectively.به منظور بررسی تاثیرساختمانها بر بازده اقتصادی درمرغداری های گوشتی استان تهران، از 890 واحد مرغداری، تعداد 150واحد با نمونه گیری طبقه بندی شده تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات در دو مرحله قبل و بعد از آموزش جمع آوری و مورد آنالیز قرار گرفت. میانگین سود هر قطعه در کل واحد های مرغداری ودر ظرفیتهای5 گانه: 10-25 ،25-50 ،50-75،75-100،و100 هزاربه بالا به ترتیب 2112 ،3000 ،8180 ، 2100،1270-و 1450- ریال بود. درآمد ظرفیتهای 25-50 هزارتایی نسبت به سایر گروه ها معنی دار بود(01/0p<).اثر ظرفیت مرغداری برمیزان آموزش پذیری و افزایش درآمد معنی دار بود (05/0p<). در این تحقیق ساختمانها و تاسیسات بر اساس سه گروه (گروه اول طاق ضربی با مصالح قدیمی و آجر، گروه دوم شیب دار دوطرفه با ورق آهن یاایرانیت و گروه سوم شیب دار یک طرفه با ورق آهن یا ایرانیت) دسته بندی شد. که برای گروه اول میانگین سود هر قطعه در کل واحد های مرغداری و در ظرفیتهای 5 گانه به ترتیب 2235 ،740-،1961، 2416، 3560 و 4211 ریال و در گروه دوم به ترتیب میانگین سود4515، 1423، 8376، 6525، 7035و 7325 ریال در گروه سوم نیز این مقادیر به ترتیب شامل 855، 1237، 2235، 1211، 4511 و6211ریال و ضریب تبدیل غذایی به ترتیب45/2، 23/2، 34/2، 11/2، 35/2 و08/2 بود. بطورکلی میزان درآمد واحدهایی با تیپ ساختمانی شیب دار یک طرفه بیشتر از میزان درآمد سایر گروههای ساختمانی بود ( 053/0p<). <br /> واژههای کلیدی: ساختمان و تاسیسات، مرغداری گوشتی، بازده اقتصادی، سود، آموزشموسسه تحقیقات علوم دامی کشورعلوم و فنون دامپروری2981-237252120170219The effects of different levels of medicinal plant of Capparis spinosa on growth performance, blood metabolites and carcass characteristics in broiler chickensااثر استفاده از سطوح مختلف گیاه دارویی علف مار (Capparis spinosa) برعملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی294011377510.22092/aasrj.2017.102473.1018FAصیفعلی ورمقانیعضوهیات علمی بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ایلام، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی, ایلام، ایرانهوشنگ جعفریعضوهیات علمی بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ایلام، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی, ایلام، ایرانیحیی عباسپورمحقق بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ایلام، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی, ایلام، ایرانJournal Article20151210This research was conducted in order to determine the effects of dietary capparis spinosa on growth performance, blood metabolites and carcass characteristics of broiler chickens. A total of 288 one day old broiler chicks (Ross 308) were allocated to 3 experimental groups with 4 replicates of 24 birds per pen. The experimental design was completely randomized design. The period of study was 49 days. The experimental groups (treatments) were 3 diets including basal diet (control), diets contain 1 and 2 percent capparis spinosa powder. The results showed that t experimental groups had effect on average daily gain (ADG), the diet of 2 percent capparis spinosa had lowest ADG to compare with other experimental groups during 1 to 49 days (P<0.01). .No significant differences were observed in average daily feed between of experimental groups. The mean of feed conversion ratio were significantly different between experimental groups, the basal diet had lowest feed conversion ratio, but diets contain 1 and 2 percent capparis spinosa powder had highest (P<0.01). The highest percent mortality observed in control treatment (P<0.05). The different levels of capparis spinosa decreased triglyceride and increased HDL-cholesterol (P<0.05). Treatments had no effect on absolute and relative weight of carcass, parts of carcass and visceral organs. It concluded that the use of capparis spinosa at the level of 1 percent has positive effect in diet of broiler chickensتعداد 288 قطعه جوجهگوشتی یک روزه مخلوط سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار، 4 تکرار و 24 جوجه در هر واحد آزمایشی به مدت 49 روز جهت بررسی اثر سطوح مختلف گیاه دارویی علف مار (Capparis spinosa) بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجههای بیوشیمیایی سرم خون جوجههای گوشتی مورد آزمایش قرار گرفتند. گروههای آزمایشی شامل جیره شاهد (بر پایه ذرت و سویا) و جیرههای دارای 1 و 2 درصد پودر گیاه کامل علف مار بودند. نتایج نشان داد گروههای آزمایشی دارای اثر معنیداری برمیانگین افزایش وزن روزانه بودند، به طوری که جوجههای دریافت کننده جیره دارای 2 درصد گیاه علف مار در مقایسه با سایر گروههای آزمایشی کمترین مقدار افزایش وزن روزانه را در طول دوره نشان دادند (01/0P<). میانگین مصرف خوراک در بین گروههای آزمایشی اختلاف معنیداری نداشت. اختلاف میانگین ضریب تبدیل غذایی در بین گروههای آزمایشی معنیدار بود وکمترین و بیشترین مقدار به ترتیب به جیره شاهد و جیرههای حاوی 1 و 2 درصد علف مار تعلق داشت (01/0P<). بالاترین درصد تلفات مربوط به گروه شاهد بود (05/0P<). سطوح مختلف علف مار سبب کاهش مقدار تریگلیسرید و افزایش غلظت HDL سرم خون جوجههای گوشتی گردید (01/0P<). اختلاف درصد لاشه در بین گروههای آزمایشی معنیدار بود (05/0P<)، اما گروههای آزمایشی تأثیری بر وزن نسبی قطعات مختلف لاشه و اندامهای داخلی نداشتند. نتایج آزمایش حاضر نشان داد که استفاده از پودر گیاه علف مار در جیره غذایی جوجههای گوشتی به دلیل کاهش مقدار تلفات و لیپیدهای خونی در سطح 1 درصد قابل توصیه میباشد.موسسه تحقیقات علوم دامی کشورعلوم و فنون دامپروری2981-237252120170219Examining the reasons of culling in dairy herds in Moghan Agro-Industrial and Animal Husbandryعلل حذف در گلههای گاو شیری کشت و صنعت و دامپروی مغان415011377610.22092/aasrj.2017.109772.1058FAصیاد سیف زادهدانشجوی دکترای دانشگاه محقق اردبیلیمحسن رمضانیدانشگاه محقق اردبیلیرضا سیدشریفیدانشگاه محقق اردبیلیجمال سیف دواتیدانشگاه محقق اردبیلیسهیلا نورمحمدیدانشگاه محقق اردبیلیرامین جبرائیلیدانشگاه ازاد واحد شبسترJournal Article20170226In order to investigate reasons of culling cows in the commercial dairy herds of Moghan Agro-Industrial and Animal Husbandry, ten groups of causes have been investigated in this study. These reasons were; fertility problems, Physical and physiological status, infectious disease, infectious disease, mastitis, breast disorders, lameness, dystocia grounded, physical damage. The rate of removal is one of the most important factors that will affect the life durability of a livestock unit. Dairy cows may be removed from the herd based on compelling reasons (death, acute illnesses, infertility) or optional reasons (low production). This study aims to investigate the causes and the rate of elimination of dairy cows in Industrial culture and Livestock of mghan. Removal information of five dairy stations which was registered during 1385 to 1393 by the Livestock Complex, were exactly examined. The number of dairy cows during the years 5074 cattle per day. The results showed that among the 12258 dairy cattle which have been removed over 9 years, Non-infectious diseases with 22.80% percent and physical and physiological status cow with 18.38 percent to have the greatest reasons. Age cow have been removed and stomachs removed during this period, respectively, 5.24 years and 2.98. Analysis of the data showed that the optional removal accounted for 34.91 percent and forced removal accounted for 65.09 percent. The results suggest that most of the reasons for the removal of dairy cattle, non-infectious diseases and physical and physiological status of the cow.برای بررسی عوامل حذف گاوهای شیری هلشتاین در گاوداریهای صنعتی کشت و صنعت و دامپروری مغان دادههای مربوط به دلایل حذف تحت 10 عنوان: طبقه بندی شدند. میزان حذف از مهمترین عواملی است که ماندگاری یک واحد پرورش دام را تحت تاثیر قرار میدهد گاوهای شیری مشکلات باروری، وضعیت فیزیکی و فیزیولوژیکی، بیماریهای عفونی، بیماریهای غیرعفونی، ورم پستان، مشکلات پستانی، لنگش، سخت زایی، زمینگیری و آسیب فیزیکی ممکن است به دلایل اجباری (مرگ، بیماریهای حاد و ناباروری) و یا اختیاری (تولید پایین) از گله حذف شوند. مطالعه حاضر به منظور بررسی میزان و علل حذف گاوهای شیری کشت و صنعت و دامپروری مغان انجام شد. اطلاعات دامهای حذفی 5 ایستگاه شیری که توسط ثبت مشخصات مجتمع دامپروری طی سالهای 1385 تا 1393 جمعآوری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد گاوهای مولد در طی این سالها 5074 راس بصورت دام در روز بوده است. نتایج بدست آمده نشان داد که از بین 12258 گاو شیری حذف شده در طی 9 سال، بیماریهای غیر عفونی با 80/22 درصد و وضعیت فیزیکی و فیزیولوژیکی گاو با 38/18 درصد بیشترین دلایل حذف را به خود اختصاص دادهاند. بطوریکه میانگین حذف سن دام و میانگین شکمهای حذف شده در طی این مدت بترتیب، 24/5 سال و 98/2 بوده است. تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که حذف اختیاری 91/34 درصد و حذف اجباری 09/ 65 درصد میباشد. نتایج این تحقیق پیشنهاد میکند که بیشترین دلایل حذف گاو شیری، بیماری های غیر عفونی و نامناسب بودن وضعیت فیزیکی و فیزیولوژیکی گاو بوده است.موسسه تحقیقات علوم دامی کشورعلوم و فنون دامپروری2981-237252120170219Ad libitum feeding effect of two Atriplex species (A. lentiformis and A. canescens) on performance in male kids of Nadooshani goats, as a part of roughageتاثیر تغذیه آزاد از دو گونه آتریپلکس( A. lentiformisو A. canescens) بر عملکرد بزغاله های نر ندوشنی، بعنوان بخشی از علوفه خشبی جیره515611377710.22092/aasrj.2017.110627.1077FAاحمد بیطرفعضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزدJournal Article20170515The aim of this study was to evaluate the ad libitum feeding effect of two Atriplex species (A. lentiformis and A. canescens), on performance of male kids of Nadooshani goats in comparison with Lucerne. In the beginning of the experiment, a number of 27 male kids at the age of 6 months with the average live body weights (LBW (of 15.9±0.32 K were randomly allotted to 3 treatments with 9 kids each, in a completely randomized design. After a period of 15 days' adaptation, the experiment was started and continued for 101 days. The groups were comprised of a control treatment (T1) and two experimental ones (T2 and T3). The animals in all groups were fed a mixture of concentrate and wheat straw enriched with urea based on LBW (1 and 0.5% of LBW/day respectively) during the experiment. The rest of the nutrient requirements were provided ad-libitum, in different feeders, by ground dried Lucerne, Atriplex lentiformis and Atriplex canescens in T1 and experimental groups (T2 and T3) respectively.<br /> The results showed no significant differences between animals of all groups for LBW at the end of the experiment (15.5, 15.5 and 17.1 respectively). The findings at the present study suggest that these aforementioned Atriplex species and Lucerne, when used ad libitum, as a part of roughage under the condition of this experiment, have the same value in the feeding of male kids of Nadooshani goats.این آزمایش به هدف بررسی اثر تغذیه آزاد از دو گونه آتریپلکس (A. lentiformis and A. canescens) بر عملکرد بزغالههای نر ندوشن در مقایسه با یونجه انجام شد. در آغاز ، 27 راس بزغاله نر شش ماهه با میانگین وزنی32/0±9/15کیلوگرم بطور تصادفی درسه تیمار، هر یک دربرگیرنده نه بزغاله، در یک طرح کاملا تصادفی توزیع شدند. آزمایش پس از یک دوره سازگاری 15 روزه، برای مدت 101 روز ادامه یافت. گروهها دربرگیرنده شاهد (1) و گروههای آزمایشی (2 و 3) بودند. همه حیوانات در دوره آزمایش، از جیرهای ثابت که دربرگیرنده مخلوطی از کنسانتره و کاه غنیشده هوا خشک ( به ترتیب 1 و 5/0 درصد وزن زنده در روز) بود تغذیه کردند. بقیه نیازها در تیمار شاهد(1)، از یونجه خشک و درتیمارهای آزمایشی(2 و3) به ترتیب از دو گونه آتریپلکس لنتی فرمیس و کانیسنس خشک خردشده، بصورت ad lib، در آخورهای جداگانه تامین شد. وزن کشی در 7 نوبت در آغاز و به فواصل 15 روزه تا پایان آزمایش به منظور اندازه گیری وزن زنده انجام و ارقام ثبت شدند. یافتهها در پایان نشان داد که از نظر وزن زنده، بین تیمار شاهد و تیمارهای آزمایشی (به ترتیب 5/15، 0/15و 1/17کیلوگرم) تفاوت معنیداری وجود نداشت. بر این اساس میتوان چنین نتیجهگیری کرد که تحت شرایط این آزمایش، تغذیه اختیاری بزغالههای ندوشنی ازدو گونه آتریپلکس یادشده و یونجه، به عنوان بخشی از علوفه خشبی جیره ارزش برابر دارند.موسسه تحقیقات علوم دامی کشورعلوم و فنون دامپروری2981-237252120170219Effect of initial age on growth performance, intake and feed efficiency of Chall male lambsاثر سن شروع پروار بر عملکرد رشد، مصرف و بازده خوراک بره های نر شال576611377810.22092/aasrj.2017.110705.1083FAنادر پاپیاستادیار مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایرانJournal Article20170521This study was conducted to evaluate the effects of initial age on feed intake, growth performance, and efficiency of growing Chall male lambs, using a completely randomized design. Fifty Chall male lambs, averaging 119 ± 24.26 (SD) days of age, and initial body weight 26.4 ± 3.98 (SD) kg, were assigned to three different age groups, including: one, 93 days (n=18); two, 118 days (n=15) and three 148 days (n=17), and fed the same diet (ME=2.58 Mcal/kgDM., CP=15%) in individual box for 84 days. Lambs average daily gain was higher (P<0.05) in 1st group (245 g/day) than the third group (219 g/day). The intake of dry matter, organic matter and crude protein and metabolizable energy were not affected by the lambs age. Feed conversion ratio and feed efficiency were not affected by the lambs age (P<0.05). The results of this study indicated that lambs with initial age of 3 month, had higher performance than the lambs with 5 months.این پژوهش به منظور بررسی اثرات سن شروع پروار بر مصرف خوراک، عملکرد رشد و بازده برههای نر پرواری در قالب یک طرح کاملاً تصادفی اجرا گردید. تعداد 50 رأس برهی نر نژاد شال با میانگین سنی 26/24±3/119 روز و میانگین وزن زنده 98/3±4/26 کیلوگرم به سه گروه سنی متفاوت، شامل: گروه اول، 18 رأس با میانگین سنی 93 روز؛ گروه دوم، 15 رأس با میانگین سنی 118 روز و گروه سوم 17 رأس با میانگین سنی 148 روز تقسیم شده و به مدت 84 روز در باکسهای انفرادی با یک جیره مشابه از نظر انرژی (58/2 مگاکالری بر کیلوگرم ماده خشک) و پروتئین خام (15%) تغذیه شدند. براساس نتایج به دست آمده، میانگین افزایش وزن روزانه گروه آزمایشی اول (245 گرم) به طور معنیداری بیشتر از گروه سوم (219 گرم) بود (05/0P<) ولی اختلاف میانگین گروه دوم با گروههای اول و سوم معنیدار نبود. میزان مصرف ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام و انرژی قابلمتابولیسم در تیمارهای مختلف آزمایشی تحت تأثیر سن بره قرار نگرفت. سن شروع پروار اثر معنیداری بر میانگین ضریب تبدیل و بازده خوراک در گروههای مختلف آزمایشی نداشت (05/0P>). در مجموع میتوان چنین نتیجهگیری نمود که پروار کردن برههای نر شال با میانگین سنی حدود سه ماهگی از برههای حدود پنج ماهگی دارای عملکرد پروار بالاتری میباشد.موسسه تحقیقات علوم دامی کشورعلوم و فنون دامپروری2981-237252120170219Effects of L-glutamine supplementation on performance and immune responses of broiler chickensاثرات مکمل ال- گلوتامین بر عملکرد و پاسخهای ایمنی جوجههای گوشتی678011377910.22092/aasrj.2017.110812.1086FAامیرحسین علیزاده قمصریاستادیار پژوهشی مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرجحسن نصیری مقدماستاد گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد،ایراناحمد حسن آبادیاستاد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، ایراناکبر یعقوبفراستاد پژوهشی مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.سید عبداله حسینیدانشیار پژوهشی مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.رضا طرقیدانشیار مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، شعبه شمال شرق کشور، مشهد، ایرانJournal Article20170529This experiment was conducted to evaluate the effects of dietary L-glutamine (Gln) supplementation on performance and immune responses of broiler chickens. One hundred-ninety two day-old male broilers (Ross strain) were used in a completely randomized design with 4 treatments and 4 replicates of 12 birds each. Experimental treatments were included different levels of supplemental Gln (0, 0.5, 1.0 and 1.5%) in control and treatment groups, respectively and were fed in the starter period (day 1-21). The results showed birds received 1% Gln showed significant higher average daily weight gain (ADWG) in comparison with control. Dietary Gln inclusion up to level of 1% significantly improved relative weight of spleen and thymus, cutaneous hypersensitivity reaction, lymphocyte percentage, and decreased heterophile to lymphocyte ratio after weighing stress. Antibody titers against Sheep Red Blood Cell (SRBC), Newcastle (ND) and infectious bronchitis disease (IBD) viruses were significantly increased in birds received 1% of Gln. Based on the results of this experiment, dietary Gln inclusion up to level of 1% improved performance and cellular and humoral immune responses of broiler chickens.این آزمایش به منظور بررسی اثرات افزودن سطوح مختلف مکمل ال- گلوتامین به جیره غذایی بر صفات تولیدی و پاسخهای ایمنی جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 192 جوجه خروس گوشتی یک روزه از سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار، 4 تکرار و 12 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی از نظر مقدار انرژی و پروتئین مشابه و دارای سطوح مختلف مکمل ال- گلوتامین (صفر، 5/0، 1 و 5/1 درصد) به ترتیب در گروه شاهد و سه گروه دیگر آزمایشی بود که در دوره آغازین (0 تا 21 روزگی) در اختیار جوجههای گوشتی قرار گرفت. نتایج نشان داد میانگین افزایش وزن روزانه جوجههای گوشتی در اثر مصرف جیره دارای 1 درصد مکمل گلوتامین در مقایسه با تیمار شاهد به طور معنی داری بهبود یافت. افزودن مکمل گلوتامین به جیره تا سطح 1 درصد، سبب بهبود معنی دار وزن نسبی طحال و تیموس، تقویت واکنش ازدیاد حساسیت پوستی، افزایش تکثیر لنفوسیتها و کاهش نسبت هتروفیل به لنفوسیت پس از تنش وزنکشی شد. در جوجههایی که 1 درصد مکمل گلوتامین دریافت کردند، تیتر اولیه و ثانویه آنتیبادی تام در پاسخ به تزریق گلبول قرمز گوسفندی و نیز تیتر آنتیبادی علیه ویروس بیماریهای نیوکاسل و برونشیت عفونی به طور معنی داری افزایش یافت. بر اساس نتایج این آزمایش، افزودن حداکثر 1 درصد مکمل گلوتامین به جیره سبب بهبود عملکرد و تقویت پاسخهای ایمنی سلولی و هومورال جوجههای گوشتی شد.موسسه تحقیقات علوم دامی کشورعلوم و فنون دامپروری2981-237252120170219Production and reproduction characteristics and breeding status of camel in Kerman provinceبررسی وضعیت پرورش شتر و ویژگیهای تولیدی و تولیدمثلی آن در استان کرمان818811378010.22092/aasrj.2017.114987.1124FAنجمه کارگر برزیبخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمان، ایران0000-0001-9907-1877علی اصغر ولیبخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمان، ایرانJournal Article20170807Identification of characteristics of camel production and reproduction under the common breeding system in each region will be the first step to improve and sustain the breeding of this animal. Therefore, this study was implemented to identify camel production, reproduction and survival under a common breeding system in Kerman province. Data of 6 herds with 1057 total camels with 626 productive camels in year 2013 under a common breeding system in Kerman province was used. The results showed that the husbandry method is generally Semi-extensive, and camels are mainly bred to produce meat in this system. Results showed that the average birth weight was 25 kg and average lactation period was 8 months. Sexual maturity was occurred at age of 35 months and parturition interval was 22 months. Average weight for sale of each camel was 150 kg. Also, average adult male and adult female camel weight was 370 and 300 kg, respectively.شناسایی ویژگیهای تولیدی و تولیدمثلی شتر در سیستم پرورشی رایج در هر منطقه، اولین گام برای بهبود و پایداری پرورش این حیوان خواهد بود. لذا این تحقیق، بهمنظور بررسی وضعیت پرورش شتر و شناسایی ویژگیهای تولیدی و تولیدمثلی این حیوان در سیستم پرورشی رایج در استان کرمان انجام شد. در این تحقیق، از اطلاعات 6 گله با مجموع 1075 نفر شتر و ظرفیت 626 نفر شتر مولد پرورشیافته تحت سیستم رایج در مناطق پرورشی اصلی شتر در استان، در سال 1392 استفاده گردید. نتایج این بررسی نشان داد که روش عمده نگهداری شتر در منطقه، چرای نیمه آزاد در سطح مراتع بوده و این حیوان بیشتر جهت تولید گوشت پرورش مییابد. متوسط وزن تولد نوزادان 25 کیلوگرم و میانگین دوره شیرخواری آنها حدود 8 ماه بود. سن بلوغ جنسی شترهای استان کرمان 35 ماه و فاصله زایش 22 ماه برآورد شد. وزن یکسالگی حاشی در منطقه بهطور میانگین 150 کیلوگرم بود. میانگین وزن شتر نر بالغ و ماده بالغ به ترتیب 370 و 300 کیلوگرم بود.