@article { author = {کرمی, مرتضی}, title = {تعیین ترکیبات شیمیائی، مواد معدنی و قابلیت هضم کاه خللر برای کاربرد در تغذیه دام های نشخوارکننده}, journal = {علوم و فنون دامپروری}, volume = {3}, number = {12}, pages = {3-10}, year = {2014}, publisher = {موسسه تحقیقات علوم دامی کشور}, issn = {2981-2372}, eissn = {2981-2372}, doi = {10.22092/aasrj.2014.100100}, abstract = {هدف از اجرای این تحقیق تعیین ترکیبات شیمیائی، مواد معدنی و قابلیت هضم به روش آزمایشگاهی کاه خللر در استان چهار محال و بختیاری طی سه سال متوالی از سه اقلیم استان سرد و خشک (شهرکرد)، سرد و مرطوب (کوهرنگ) و گرم و مرطوب (لرد­گان) بود. ترکیبات شیمیائی و قابلیت هضم آنها با روش های آزمایشگاهی تعیین گردید و کلیه داده های بدست آمده دسته بندی و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج این بررسی در مورد ترکیبات شیمیائی کاه خللر نشان داد که میانگین پروتئین خام، الیاف خام، خاکستروچربی خام به ترتیب 32/10، 1/29 ، 31/9 ، 38/1 درصد و انرژی خام 4007 کیلو­کالری در کیلو­گرم ماده خشک بود. از نظرغلظت دیواره سلولی، قابلیت هضم الیاف خام در محلول خنثی، قابلیت هضم الیاف خام در محلول اسیدی و قابلیت هضم لیگنین در محلول اسیدی به ترتیب 2/45 ، 9/29 و 09/7 درصد بود. میانگین قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و ماده آلی در ماده خشک کاه خللر به ترتیب 8/59، 8/56 و 5/51 درصد بود. میانگین مقدار عناصر معدنی پر نیازشامل کلسیم، فسفر، منیزیم وپتاسیم به ترتیب 27/1، 2/0، 25/0 و 39/1 درصد بود ومواد معدنی کم نیاز در کاه خللر شامل آهن ، منگنز، مس و روی به ترتیب 6/235، 3/36، 97/6 و 6/18 میلی گرم در کیلو گرم بود. نتایج آنالیز شده این تحقیق نشان داد که میزان ترکیبات شیمیائی و قابلیت هضم کاه خللر تحت تاثیر اقلیم و سال نمونه برداری متغیربود. به طور کلی اغلب ترکیبات شیمیائی کاه خللرخصوصا مقدار پروتئین آن تأمین کننده نیاز دامها جهت نگهداری در فصل زمستان می باشد ولی از نظرفسفربا فقر نسبی روبرواست، میزان قابل توجهی همی سلولز و سلولز دارد و مقدار لیگنین آن نسبتا کم است وهمچنین قابلیت هضم ماده آلی آن بالامی باشد.}, keywords = {}, url = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100100.html}, eprint = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100100_5fec5fd30435c139249665e030e625ba.pdf} } @article { author = {کارگر, نجمه and عباسی, مختار علی and شفیعی, محسن}, title = {برآورد پارامترها و روند های ژنتیکی برخی صفات اقتصادی در گوسفند نژاد کرمانی}, journal = {علوم و فنون دامپروری}, volume = {3}, number = {12}, pages = {11-22}, year = {2014}, publisher = {موسسه تحقیقات علوم دامی کشور}, issn = {2981-2372}, eissn = {2981-2372}, doi = {10.22092/aasrj.2014.100101}, abstract = {به منظور برآورد پارامترهای ژنتیکی و روندهای ژنتیکی، فنوتیپی و محیطی صفات مهم اقتصادی در گوسفند کرمانی داده های مربوط به وزن تولد،سه ماهگی، شش ماهگی، نه ماهگی، دوازده ماهگی، وزن پشم سالیانه، تعداد بره متولد شده درهرزایش میش، تعداد بره شیرگیری شده درهرزایش میش،کل وزن تولد به ازای هرمیش موردآمیزش،کل وزن شیرگیری به ازای هرمیش موردآمیزش وسن اولین زایش گوسفندان کرمانی ایستگاه اصلاح نژادشهربابک مورد استفاده قرار گرفت. این داده ها طی سال های 1372 الی 1386 جمع آوری شده بود و به ترتیب دارای 2614 ، 2312 ،1890 ، 1380 ، 1052 ، 1090، 2115 ،  2014 ،2110 ،1930  و 860 رکورد برای صفات مذکور بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش حداکثر درستنمایی محدود شده میانگین اطلاعات (AIREML)  و مدل حیوانی تک صفتی و چند صفتی صورت پذیرفت. بهترین پیش بینی نا اریب خطی (BLUP ) از ارزش های اصلاحی صفات پیش بینی گردید. روند ژنتیکی به صورت تابعیت میانگین مقادیر ارزش های اصلاحی از سال تولد محاسبه شد. وراثت پذیری به دست آمده از تجزیه چند صفتی وزن تولد، سه ماهگی، 6 ماهگی، 9 ماهگی،12  ماهگی، وزن پشم سالیانه، تعداد بره متولد شده درهرزایش میش، تعداد بره شیرگیری شده درهرزایش میش،کل وزن تولد به ازای هرمیش موردآمیزش،کل وزن شیرگیری به ازای هرمیش موردآمیزش و سن اولین زایش به ترتیب 23/0 ،57/0 ، 49/0 ، 29/0 ،36/0 ، 59/0  ،07/0 ،06/0 ، 11/0 ، 15/0 و 05/0 برآورد گردید و همبستگی ژنتیکی بین تمامی صفات مثبت برآورد شد. روندهای ژنتیکی صفات وزن های تولد، سه ماهگی، 6 ماهگی،9 ماهگی،12 ماهگیو وزن پشم سالیانه به ترتیب 2 ،125 ،91،81 ، 156 و       6 /0 - (گرم در سال)، روند ژنتیکی تعداد بره متولد شده درهرزایش میش و تعداد بره شیرگیری شده درهرزایش میش به ترتیب  001/0 -  و 000/0 - (راس)، روند ژنتیکی کل وزن تولد به ازای هرمیش موردآمیزش،کل وزن شیرگیری به ازای هرمیش موردآمیزش وسن اولین زایش به ترتیب 003/0 ، 023/ 0 (کیلوگرم)  و 26/1 –(روز)  برآورد گردید.}, keywords = {}, url = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100101.html}, eprint = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100101_23dbd2a74e344db71f5e8b68b3aeae98.pdf} } @article { author = {جعفری خورشیدی, کاوه and مقصودی‌نژاد, قاسم and کردنژاد, اسحق}, title = {وضعیت پرورش گاومیش در مناطق روستایی شهرستان شوشتر}, journal = {علوم و فنون دامپروری}, volume = {3}, number = {12}, pages = {23-32}, year = {2014}, publisher = {موسسه تحقیقات علوم دامی کشور}, issn = {2981-2372}, eissn = {2981-2372}, doi = {10.22092/aasrj.2014.100102}, abstract = {در این تحقیق وضعیت پرورش این حیوان از لحاظ جایگاه، تغذیه، تولید شیر و تولید مثل مورد بررسی قرار گرفت و نتایج به دست آمده در مورد برخی از خصوصیات مهم به شرح ذیل بوده است: از لحاظ ترکیب گله سهم گاومیش‌های مولد، گاومیش نر و گوساله‌های نر و ماده به ترتیب 66.7، 8.3 و 25 درصد می‌باشد. گاومیش‌های مولد حداقل 3 تا حدّاکثر 17 زایش در طول دوره‌ی نگه‌داری داشته و سن اولین جفتگیری آنها از 24-18 ماهگی بوده و در 34-28 ماهگی اوّلین زایش را دارند. وزن تولد گوساله‌های نر و ماده به ترتیب (43-39) و (33-31 ) کیلوگرم متغیر است. فاصله دو زایش 400-360 روز بوده و دوقلوزایی به ندرت مشاهده می‌گردد. میانگین تولید شیر در گله 6-4 کیلوگرم در روز بوده و در هر دوره‌ی شیردهی 270-210 روز شیر تولید می‌کنند}, keywords = {}, url = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100102.html}, eprint = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100102_23ed1317c8343f2bd5eebd66ba4fefd0.pdf} } @article { author = {پاپی, نادر and کوهستانی, مهدی and مقصودی نژاد, قاسم and اکبری کله سر, احمد and ارفعی بیدگلی, مجید}, title = {اثرات جایگزینی دانه جو با ذرت بر عملکرد پروار بره های نر}, journal = {علوم و فنون دامپروری}, volume = {3}, number = {12}, pages = {33-42}, year = {2014}, publisher = {موسسه تحقیقات علوم دامی کشور}, issn = {2981-2372}, eissn = {2981-2372}, doi = {10.22092/aasrj.2014.100103}, abstract = {هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرات جایگزینی جو با ذرت بر عملکرد پروار بره­های نر بود. در این آزمایش تعداد 25 رأس بره­­ی نر 6 تا 7 ماهه­ با میانگین وزن 4/3 ± 22/31 کیلوگرم، در قالب طرح  کاملاً تصادفی با پنج تیمار (جیره غذایی) و پنج تکرار در هر تیمار مورد استفاده قرار گرفت. جیره­ یک دارای 50 درصد جو و بدون ذرت بود و در جیره­های دو تا پنج، ذرت به ترتیب به میزان25،  50 ، 75 و 100 درصد جایگزین جو گردید. تمام جیره­ها به شکل حبه تهیه گردیدند. نتایج به دست آمده نشان داد، میانگین ماده خشک مصرفی روزانه تحت تأثیر جایگزینی جو با ذرت قرار نگرفت. اختلاف میانگین انرژی مصرفی گروه­های آزمایشی با جایگزینی جو به جای ذرت معنی­دار نبود. میانگین ضریب تبدیل خوراک تیمارها با افزایش نسبت جایگزینی جو به جای ذرت معنی­دار نبود. بین میانگین­های اضافه وزن نهایی و افزایش وزن روزانه گروه­های آزمایشی اختلاف آماری معنی­دار مشاهده نگردید. گرچه میانگین هزینه خوراک و بازدهی اقتصادی تیمارها از نظر آماری معنی­دار نبود اما حداقل هزینه هر واحد تولید در گروه پنج که 100 درصد جو با ذرت جایگزین شده بود مشاهده گردید (05/0> P). براساس اطلاعات حاصل از این پژوهش در شرایط برابر بودن قیمت جو با ذرت،  می­توان در جیره­های پرواری بره­های نر  به جای جو از ذرت استفاده نمود.}, keywords = {}, url = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100103.html}, eprint = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100103_95846287d60f5fe4b356fb7d33937be9.pdf} } @article { author = {یعقوبفر, اکبر and صفامهر, علیرضا and قادری, هیمن}, title = {تعیین ارزش غذایی دانه تاج خروس و استفاده از آن در جیره غذایی جوجه های گوشتی}, journal = {علوم و فنون دامپروری}, volume = {3}, number = {12}, pages = {43-50}, year = {2014}, publisher = {موسسه تحقیقات علوم دامی کشور}, issn = {2981-2372}, eissn = {2981-2372}, doi = {10.22092/aasrj.2014.100104}, abstract = {این آزمایش به منظور تعیین ارزش غذایی و بررسی اثرات استفاده از دانه­ تاج خروس[1] (واریته­ الترا) در جیره غذایی، بر عملکرد و صفات لاشه­ی جوجه های گوشتی انجام گرفت. ترکیبات شیمیایی دانه تاج خروس شامل ماده خشک، پروتئین خام، فیبر خام، خاکستر، چربی خام به ترتیب 0/91، 5/17، 4/8 ، 7/2 و 4/5 درصد در ماده خشک  بود،  انرژی خام و انرژی قابل متابولیسم آن به ترتیب 4515 و 1807 کیلو کالری در کیلوگرم ماده خشک  تعیین گردید. برای تعیین اثر دانه تاج خروس بر عملکرد جوحه های گوشتی از تعداد 400 قطعه جوجه­ گوشتی یک روزه سویه­ آرین (مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر، 5، 10 و 15 درصد دانه تاج خروس در جیره­های غذایی جوجه های گوشتی در دو دوره­ سنی، 1 تا 21 و 22 تا 42 روزگی  بود. تیمارهای آزمایشی از لحاظ مقدار خوراک مصرفی در سن 1 تا 21 روزگی و 22 تا 42 روزگی اختلاف معنی­داری  داشتند (05/0≤ P). جوجه های گوشتی که از جیره غذایی بدون دانه تاج خروس (تیمار شاهد) استفاده کرده بودند، افزایش وزن بیشتر و ضریب تبدیل کمتری نسبت به دیگر گروه­های آزمایشی داشتند (05/0≤ P). سطوح مختلف دانه تاج خروس سبب افزایش معنی داری در وزن سینه جوجه های گوشتی نسبت به تیمار شاهد گردید، بطوریکه که سطح 5 و 10 درصد بیشترین تاثیر را نسبت به سایر تیمارها نشان دادند. بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش سطح کمتر از 5 درصد دانه­ تاج خروس در جیره غذایی جوجه های گوشتی قابل توصیه است.}, keywords = {}, url = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100104.html}, eprint = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100104_3400c825a3164739c97cb2f6bafb1c56.pdf} } @article { author = {نعمتی, محمد حسین and حدادی, پیمان}, title = {تعیین عملکرد جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با دانه ماشک اتوکلاو شده}, journal = {علوم و فنون دامپروری}, volume = {3}, number = {12}, pages = {51-58}, year = {2014}, publisher = {موسسه تحقیقات علوم دامی کشور}, issn = {2981-2372}, eissn = {2981-2372}, doi = {10.22092/aasrj.2014.100105}, abstract = {این آزمایش به منظور بررسی تأثیر سطوح و عمل‌آوری‌های مختلف دانه ماشک بر عملکرد جوجه‌های گوشتی با استفاده از تعداد 400 قطعه جوجه‌ی نر سویه کاب 500 در قالب طرح کاملا تصادفی با ده تیمار و چهار تکرار انجام شد. گروه‌های آزمایشی شامل جیره‌ بر پایه ذرت و کنجاله سویا به عنوان گروه شاهد، جیره حاوی دانه ماشک خام و عمل‌آوری شده با آب و اتوکلاو شده هر کدام در سه سطح 10، 20 و 30 درصد بودند. نتایج نشان داد که استفاده از دانه ماشک خام بیش از سطح 10 درصد سبب کاهش معنی‌داری در وزن زنده بدن و افزایش وزن شد (01/0P<). عمل‌آوری دانه ماشک قابلیت استفاده از آن را بهبود ‌بخشید به طوری که استفاده از سطح 20 درصد ماشک عمل‌آوری شده با آب و اتوکلاو با گروه شاهد برابری می‌کرد. با افزایش سطح دانه ماشک میزان خوراک مصرفی به طور معنی‌دار کاهش نشان داد و عمل‌آوری آن مصرف آن را افزایش داد (01/0P<). ضریب تبدیل غذایی با افزایش سطح دانه ماشک به طور معنی‌دار افزایش یافت (05/0P<) لیکن عمل‌آوری اثر معنی‌دار بر آن نداشت. به طور کلی دانه ماشک خام را تا سطح 10 درصد و دانه ماشک عمل‌آوری شده با آب و اتوکلاو را تا سطح 20 درصد بدون اثر سوء بر عملکرد پرنده می‌توان مورد استفاده قرار داد.}, keywords = {}, url = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100105.html}, eprint = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100105_20b932004fc366fbe95039ddd93b8d7e.pdf} } @article { author = {موسوی سعید, سید علی and یزدان پناه, لاله and خوارزمی, مسعود and غلامی, حسین}, title = {تعیین ارزش غذایی و قابلیت هضم بقایای ذرت دانه ای در استان کرمان به روش In vivo}, journal = {علوم و فنون دامپروری}, volume = {3}, number = {12}, pages = {59-64}, year = {2014}, publisher = {موسسه تحقیقات علوم دامی کشور}, issn = {2981-2372}, eissn = {2981-2372}, doi = {10.22092/aasrj.2014.100106}, abstract = {از سه منطقه عمده کاشت ذرت دانه‌ای در استان کرمان (شهرستان‌های جیرفت، کهنوج و بافت) از بقایای ذرت نمونه‌ برداری به عمل آمد. مقدار نمونه‌ها به حدی بود که جهت مصرف اختیاری و قابلیت هضم کفایت می‌نمود. پس از خرد کردن نمونه‌ها توسط دستگاه علوفه خرد‌کن از هر نمونه مجدداً نمونه‌برداری گردید. به منظور جبران کمبود پروتئین خام بقایای ذرت دانه‌ای از کنجاله پنبه دانه در حد تامین احتیاجات نگهداری استفاده گردید تا نیتروژن مورد نیاز میکروارگانیزمهای شکمبه تامین گردد. جهت تعیین مصرف اختیاری و ضرائب هضمی ترکیبات خوراک از سه جیره خوراک بقایای ذرت سه شهرستان (بافت، جیرفت و کهنوج) توام با کنجاله پنبه دانه و یک جیره کاه گندم توام با کنجاله پنبه دانه و یک جیره کاه گندم (به‌عنوان ماده خشبی رایج در منطقه) که جمعاً پنج جیره متفاوت می‌شوند، استفاده شد. این جیره‌ها بر روی گوسفند نر بومی با 4 تکرار (4 راس در هر جیره) مورد استفاده قرار گرفت و دام‌ها بطور انفرادی در قفس متابولیک تغذیه شدند. پس از جدا نمودن تاثیر کنجاله پنبه دانه از خوراک بقایای ذرت دانه‌ای میانگین قابلیت هضم ظاهری ترکیبات این خوراک (بقایای ذرت دانه‌ای) به شرح ذیل مشخص گردید: ماده خشک 065/0± 1/43% ،  پروتئین خام 07/0 ±6/59% ، خاکستر خام 102/0± 3/32% ، فیبر خام 125/0 ±8/35% ، NFE092/0± 5/89%، چربی خام277/0±8/34%، ADF 106/0 ± 5/28%، NDF096/0 ± 5/38%، انرژی126/0 ± 2/44%، ماده آلی 068/0± 9/51. جهت جلوگیری از مصرف انتخابی بقایای ذرت دانه‌ای و کنجاله پنبه دانه توسط دام جیره‌های خوراکی بصورت حبه شده در اختیار دام‌ها قرار گرفتند. میانگین مصرف اختیاری در مورد سه تیمار به شرح زیر مشخص گردید: تیمار 1: 235/1 ، تیمار 2: 063/1 ، تیمار  3: 286/1 کیلوگرم در روز و میانگین مجموع مواد مغذی قابل هضم بقایای ذرت دانه‌ای(TDN) نیز به شرح زیر مشخص گردید: تیمار 1: 61/52، تیمار 2: kg/d 95/59 و تیمار 3: 29/47 درصد. بین کلیه تیمارها از نظر قابلیت هضم مجموع مواد مغذی قابل هضم، چربی خام، عصاره عاری از ازت (NFE)، خاکستر خام و پروتئین خام اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. اما از نظر قابلیت هضم سایر مواد مغذی همچون مواد آلی، انرژی، دیواره سلولی عاری از همی سلولز، دیواره سلولی، فیبر خام و ماده خشک اختلاف معنی‌دار مشاهده شد(5% p>).}, keywords = {}, url = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100106.html}, eprint = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100106_82dac0bc7b214eba0552f0193ba3cb4d.pdf} } @article { author = {طاطیان, محمدرضا and تمرتاش, رضا and قوردویی میلان, قهرمان and سعیدی گراغانی, حمیدرضا}, title = {بررسی اثر چرای دام بر تغییرات پوشش گیاهی (مطالعه موردی: مراتع شهرستان ماکو)}, journal = {علوم و فنون دامپروری}, volume = {3}, number = {12}, pages = {65-72}, year = {2014}, publisher = {موسسه تحقیقات علوم دامی کشور}, issn = {2981-2372}, eissn = {2981-2372}, doi = {10.22092/aasrj.2014.100107}, abstract = {علیرغم اهمیت پوشش گیاهی در تأمین نیاز دام ها و پروتئین موردنیاز کشور، متأسفانه امروزه سیر نزولی توان بالقوه تولید در عرصه­های طبیعی مشاهده می شود. بر همین اساس، تغییرات پوشش گیاهی تحت تأثیر چرای دام، در سه سایت چرایی مراتع شهرستان ماکو مورد مطالعه قرار گرفت. پس از تعیین واحدهای کاری مشابه بر روی نقشه های توپوگرافی، محدوده مناطق مختلف چرای دام (قرق، چرای سنگین و چرای متوسط) بر روی آن ها و با توجه به بازدیدهای میدانی مشخص گردید. در هر سایت چرایی، نمونه برداری از پوشش گیاهی با استفاده از 30 پلات 2 متر مربعی در طول 3 ترانسکت 300 متری انجام شد و مشخصات گیاهی شامل درصد پوشش تاجی و فراوانی گونه ای، ترکیب گیاهی، حفاظت خاک و بنیه و شادابی ثبت گردید. تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده در نرم افزار SPSS و با انجام آنالیز واریانس و مقایسه میانگین ها با آزمون دانکن صورت گرفت. نتایج نشان داد که تحت تأثیر افزایش شدت چرا، گونه های گراس کاهش یافته و برخی از آن ها از مرتع حذف گردیده اند در حالی که گونه های علفی پهن برگ در چرای متوسط پوشش بیشتری داشته و بوته ای ها نیز بر حسب خوشخوراکی واکنش متفاوتی داشته اند. همچنین افزایش شدت چرا موجب کاهش شاخص های وضعیت پوشش گیاهی گردیده و با توجه به کاهش پوشش تاجی و تغییر در ترکیب گیاهی، میزان بنیه و شادابی و حفاظت خاک به طور محسوسی کاهش نشان داده اند.}, keywords = {}, url = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100107.html}, eprint = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100107_1492b8f5c5754e2d1425f8ebbe38449d.pdf} } @article { author = {جعفری خورشیدی, کاوه and مختارپور, غلامرضا}, title = {تعیین ترکیبات شیمیایی و فراسنجه‌های تجزیه‌پذیری تفاله‌ مرکبات تولید شده در استان مازندران}, journal = {علوم و فنون دامپروری}, volume = {3}, number = {12}, pages = {73-84}, year = {2014}, publisher = {موسسه تحقیقات علوم دامی کشور}, issn = {2981-2372}, eissn = {2981-2372}, doi = {10.22092/aasrj.2014.100108}, abstract = {این تحقیق به منظور تعیین ترکیبات شیمیایی و فراسنجه‌های تجزیه‌پذیری تفاله مرکبات شامل  ماده‌خشک، ماده‌آلی، پروتئین‌خام، دیواره ‌سلولی و دیواره سلولی منهای همی‌سلولز، خاکستر و کلسیم از چهار رأس گوسفند یک ساله فیستوله‌گذاری شده در شکمبه از توده نژادی زل با میانگین وزنی2 ± 38  کیلوگرم استفاده شد. دام‌های آزمایشی در طول مدت آزمایش در سطح نگهداری تغذیه شدند. از طرح آماری کامل تصادفی در این آزمایش استفاده شد. تجزیه‌پذیری به روش کیسه‌های نایلونی از طریق انکوباسیون شکمبه‌ای در هفت زمان مختلف برآورد گردید. مقایسه پتانسیل تجزیه‌پذیری، درصد تجزیه‌پذیری(a+b) و میزان تجزیه‌پذیری مؤثّر تفاله خشک پرتقال استحصالی از کارخانجات مختلف و انواع مرکبات استان با نرخ عبور 05/0 برای شاخص‌های  ماده خشک، ماده‌آلی، پروتئین‌خام، دیواره‌ی سلولی منهای همی‌سلولز (ADF)  و دیواره‌ی سلولی (NDF) از نظر آماری در سطح 05/0 معنی‌دار نبود. دامنه‌ی قابلیّت تجزیه پذیری مؤثّر تفاله‌ی مرکبات (پوست نارنگی،  نارنج، سانگین و غشای داخلی پرتقال یا پالپ) به ترتیب برای ماده‌ی خشک، ماده‌ی‌آلی، پروتئین، دیواره‌ی سلّولی منهای همی‌سلولز و دیواره‌ی سلولی در نرخ عبور 05/0 در ساعت بین 5/42 تا 8/48 ، 1/48 تا 6/52 ، 8/47 تا 6/51، 2/45 تا 1/50 و 4/27 تا 1/38 درصد به دست آمده است. دامنه‌ی قابلیّت تجزیه‌پذیری تفاله خشک پرتقال استحصالی از کارخانجات صنعتی (کترا، ترنج و سیسنگان) برای ماده‌ی خشک 1/76 تا 3/80، ماده‌ی آلی7/74 تا 4/78، پروتئین 73 تا 2/76، دیواره‌ی سلولی منهای همی‌سلولز 5/74  تا 9/76 و دیواره‌‌ی سلولی 3/71 تا 2/74 درصد محاسبه شده است.}, keywords = {}, url = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100108.html}, eprint = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100108_600c42061d257aceb489a060079c0423.pdf} } @article { author = {فضائلی, حسن and معیر, عبدالحسین and شفیعی ورزنه, حسین and فرهپور, علی}, title = {اثر اسیدهای پروپیونیک و استیک بر حفظ ارزش غذایی یونجه مرطوب (30 درصد) طی نگهداری}, journal = {علوم و فنون دامپروری}, volume = {3}, number = {12}, pages = {85-94}, year = {2014}, publisher = {موسسه تحقیقات علوم دامی کشور}, issn = {2981-2372}, eissn = {2981-2372}, doi = {10.22092/aasrj.2014.100109}, abstract = {این آزمایش به منظور بررسی اثرات اسید های آلی بر حفظ ارزش غذایی علف یونجه با رطوبت 30 درصددر قالب طرح کرت های خرد شده در زمان با چهارتیمار شامل 1) شاهد بدون استفاده از اسید،  2) اسید پروپیونیک خالص به نسبت 1 درصد،  3) اسید استیک خالص به نسبت 3 درصد،  4) مخلوط دو اسید با نسبت  8/0 درصد پروپیونیک و 6/0 درصد استیک (براساس درصد وزنی یونجه حاوی 30 درصد رطوبت) در چهار تکرار انجام شد. از یونجه بسته بندی شده درهر تیمار در روزهای  اول، 45 و 90 پس از انبار کردن نمونه برداری به عمل آمد و نمونه ها از نظر کپک زدگی، محتوی پروتئین خام، الیاف خام و قابلیت هضم آزمایشگاهی برای ماده خشک، ماده آلی و برآورد ارزش هضمی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که غلظت پروتئین خام نمونه ها در تیمار ها ی مختلف بین 37/13 تا  13/14 درصد در روز اول بود که تفاوت بین آنها معنی دار نبود. از نظر الیاف خام نیز تفاوت معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد. بررسی ها نشان داد که تیمارهای 1، 2، 3 در زمان 45 روز پس از بسته بندی، به کپک آلوده شده بودند. غلظت پروتئین خام و الیاف خام از زمان بسته بندی تا 45 و یا 90 روزتحت تاثیر تیمار و یا زمان نمونه برداری قرار نگرفت.  قابلیت هضم ماده خشک بین 49/62 تا 23/67 درصد و قابلیت هضم ماده آلی بین 59/56 تا 37/65 درصد متغیر بود که تحت تاثیر طول مدت انبار کردن قرار نگرفت.  به طور کلی نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که مصرف اسید پروپیونیک و یا اسید استیک به تنهایی نتوانست سبب حفظ کیفیت یونجه بسته‌بندی شده با رطوبت 30 درصد گردد، اما مخلوط دو اسید مزبور سبب جلوگیری از کپک زدگی و حفظ ارزش غذایی یونجه شد.}, keywords = {}, url = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100109.html}, eprint = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100109_40deb88b26eb71f8d9187f9c922c3b2d.pdf} } @article { author = {غلامی, حسین and یعقوبفر, اکبر and کوچکی, احمد رضا}, title = {تعیین کربوهیدرات های دیواره سلولی ارقام دانه تریتیکاله مورد استفاده در تغذیه طیور}, journal = {علوم و فنون دامپروری}, volume = {3}, number = {12}, pages = {95-104}, year = {2014}, publisher = {موسسه تحقیقات علوم دامی کشور}, issn = {2981-2372}, eissn = {2981-2372}, doi = {10.22092/aasrj.2014.100110}, abstract = {در این تحقیق کربوهیدرات های دیواره سلولی (محلول، غیر محلول) تعداد 13 رقم دانه تریتیکاله با استفاده از کیت های آزمایشی مگازیم  (Megazyme) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میانگین (حداکثر و حداقل)  کربوهیدرات های دیواره سلولی  شامل بتاگلوکان کل، بتاگلوکان محلول و نامحلول، آرابینوزایلان کل، پلی ساکارید های غیر نشاسته  محلول و  نامحلول و کل پلی ساکارید های غیر نشاسته ای دیواره سلولی به ترتیب برابر با 950/0 (764/0- 374/1)، 018/0 (006/0 - 027/0)،   932/0 (743/0 - 358/1)، 980/3  (620/1 - 490/6) ، 140/1 (410/0 - 60/1)، 750/18  (070/16 - 350/27) و 890/19  (910/16 - 410/28) درصد می باشد. بین ارقام دانه تریتیکاله از نظر مقدار ویسکوزیته فضولات اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (05/0>P)، به طوری که میانگین کل ویسکوزیته سیزده رقم برابر با cps 83/1 بود. و تیمار آزمایشی  4 T(cps  55/1)دارای کم ترین و تیمار آزمایشی  2 T( cps20/2) دارای بیشترین مقدار ویسکوزیته ی فضولات می باشند. نتایج نشان داد که میزان آرابینوزایلان کل دانه ارقام تریتیکاله نسبت به میزان بتاگلوکان کل بیشتر است، چون آرابینوزایلان  مهم ترین و عمده ترین ماده ضد تغدیه ای موجود در دانه تریتیکاله را تشکیل می دهد، لذا رقم  8T که مقدار آرابینوزایلان کمتری نسبت به سایر ارقام دارد برای به نژادی قابل توصیه است.}, keywords = {}, url = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100110.html}, eprint = {https://asrip.areeo.ac.ir/article_100110_8a31b61927cc821530ca2f0a69790fcb.pdf} }